'Vakantie'... een moeilijk begrip als je gezin bijzonder is!

Elk jaar opnieuw bots ik op hetzelfde.

Iedereen is in 'vakantiestemming' en leeft toe naar de weken dat er niet gewerkt moet worden. Er worden reizen vastgelegd, mensen spreken af om terrasjes te doen, plannen last minute weekendjes weg of trekken met het gezin naar het buitenland. Vakantie staat ook in mijn hoofd nog steeds geprogrammeerd als een leuke tijd waar alles kan en niets moet. Een tijd om je batterijtjes terug op te laden... maar niets is minder waar als je gezin bestaat uit kinderen die veel zorg nodig hebben. Vakantie is hier een tijd van hard werken. Van invulling en permanente nabijheid geven en dat 24/7. Ik moet maand-, week- en dagoverzichten maken met wie wanneer komt en wat gaat doen. Er staan 'verplichtingen' op van douchen tot afspraken met dokters. Maar ook de spotane momenten willen onze jongens aangekondigd en gepland zien. En niet te vergeten... het einduur moet exact voorspelbaar zijn. Het spontane karakter is dan uiteraard ver te zoeken. Ik merk dan ook dan we hoe langer hoe meer passen voor de niet aangekondigde activiteiten. Het is te moeilijk en het brengt ons meer stress dan ontspanning.

Misschien staat vakantie wel synoniem voor 'spontaan'. Leven van dag tot dag en geen planning hebben of maken. Spontaniteit staat niet het woordenboek van onze jongens dus ik vrees dat vakantie van dezelfde orde is!

Er zijn nergens in het jaar zoveel crisissen als tijdens de vakantie. Vakantie is een lege doos voor mijn kinderen. Een periode van weinig structuur omdat de daginvulling van school wegvalt. Ook al maak je schema's en maak je een voorspelbare planning er is veel onduidelijkheid omdat uitstapjes ook afhangen van het weer, van de energie die ze hebben en of er al niet teveel onverwachte dingen zijn tussengekomen waardoor de dag 'te vol' staat en ze de planning niet kunnen volgen.

Wat voor ons leuk is, is voor hen heel moeilijk.

Anderzijds probeer ik keer op keer weer te zien waar het wel goed loopt. Waar ze deze zomer gegroeid zijn en merk ik dat ik van elk klein stapje heel gelukkig word. Als Kurt en ik nu een wandeling kunnen maken en ook nog iets kunnen drinken op een nabijgelegen terras dan besef ik dat we weer eens stap vooruit zijn. Als de jongens met 2 zijn (en liefst met Josefien erbij) dan kunnen ze toch al een uurtje alleen thuis zijn. Wie had dat vorig jaar gedacht?

Vandaag zijn we in de helft van de vakantie en eigenlijk ben ik al doodmoe. Werken en het thuisfront regelen vraagt veel energie. Volgende week start mijn vakantie maar ik besef heel goed dat vakantie bij ons geen oplaadmoment of ontspanning is. Het is een volgende dag in de vakantie die invulling en begeleiding vraagt!

Maar wie weet komen er dit jaar toch vakantiedagen die ik onder de noemer 'gezellig, ontspannend of spontaan' kan zetten zonder dat deze tot crisissen leidt.
Hoop doet leven en ik zet er alvast mijn intentie op ;-)

Fijne vakantie iedereen!

Liefs, Petra


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Ik wens je toch dat glaasje wijn, een mooie zonsondergang, heel veel sterren aan de hemel, gezellige samen zijn momentjes en - misschien toch - af en toe een mop van DDT ;-)
XX
Claire, op 01-08-18
HIHI die van DDT is een goei :-D Merci Claire xxx

'Vakantie'... een moeilijk begrip als je gezin bijzonder is!

'Vakantie'... een moeilijk begrip als je gezin bijzonder is!

Vervolg... 27 juli 19u tweede boekvoorstelling op TC Olympia!

De boekvoorstelling... wat een ervaring!

Een tsunami van positiviteit!

Gesprek met Marc Peeters van de Gazet van Antwerpen, regio Kempen